IV. HIEREN ICH DE BIËTKLOK LOGDEN – DÖRFLICHES LEBEN UND BRAUCHTUM
1 Kutt, ir Med, sätzt äm mich nedder
2 De Biëtklok (Hiren ich de Biëtklok logden)
3 De Honneffi det Fiëld beschregt
4 Det Brännchen (Brännchen um gräne Rien)
De Bånk (Än er Gåss, do stiht en Bånk)
6 Ich tråt af en Traddem
7 Det Wängertliedchen (Angderm Wängert)
8 Bäm Kukurutzschiëlen (Än den hieschen Härwestwoochen)
10 Et blosen de Adjuvanten
10 Än der Spännstuww (Kutt, ir Frängdännen, erbä)
11 Dinzken (Si schnurr norr, me Spällchen)
12 Spännliedchen (Äm Härwest, däʼt Schwälwken eweej wor geflijen)
13 Det Gänjzelrokelied (Wonn Advent den Dåånz es spärrt)
Owend äs et worden
15 Det Streißken (Ech hun e klie Streißken hä feangden)
16 Hiesch Birken (Et wuëßen hiesch Birken)
17 Liëwensglechnes (Lonjst der Hill stiht en Mill)
18 Zwo Birken (Wi kloopt u meng Fenster)
19 Det Wiesken (En Pappel, dä stiht)
20 Wol giht der Wängd (Waisenlied, 2 Varianten)
21 Der Fiëldschätz (Wat mååchst ta, Gang, mat denger Kah?)